Nieuws

Tijdens een bezoek aan het Vlaams-Brabantse natuurreservaat ‘het Torfbroek’ op 13 juli werd de Breedvleugelhangvlieg Bittacus hageni opgemerkt en gefotografeerd. Een tweede én een derde exemplaar werden ontdekt tussen de steltmug-waarnemingen op Waarnemingen.be, allebei dicht bij de eerste vindplaats: te Rotselaar (18/07/2024) en te Kampenhout (27/7/2024). Het was meer dan 100 jaar geleden dat een vertegenwoordiger van de familie van de hangvliegen (Bittacidae) is vastgesteld in België: de vorige was van 1921(!) in Melle. 

Het Prinses Elisabeth eiland, een wereldprimeur, is een kunstmatig eiland dat zich op 45 km van de Belgische kust bevindt. Het is een uitbreiding van ons elektriciteitsnet in de Noordzee. Het verbindt de windparken op zee met het vasteland en legt nieuwe verbindingen met het buitenland, zoals Denemarken en het Verenigd Koninkrijk. Natuurorganisaties waren bezorgd over de negatieve impact van zo’n grote vaste structuur op de Noordzeenatuur. De voetafdruk van het eiland op de zeebodem wordt immers 25 hectare groot. Via natuurinclusieve maatregelen wil men nu de negatieve impact zoveel mogelijk mitigeren en waar mogelijk zelfs een positieve bijdrage leveren aan het herstel van onze Noordzee. Dit is dan ook dringend nodig, want onze Noordzeenatuur doet het voorlopig niet goed.

De veldkrekel komt in Vlaanderen voornamelijk voor op de Kempense zandgronden. In het Vlaams-Brabantse Diest vinden we nog enkele populaties in de natuurgebieden Dassenaarde en vlakbij de Lazarijberg. Om onder andere deze bezorger van zomers getjirp vooruit te helpen, werd de afgelopen maanden hard gewerkt in deze natuurgebieden. De terreinploegen van Natuur- en Landschapszorg zorgden voor meer openheid in de gebieden, herstelden een ven en verwijderden invasieve exotische boomsoorten. Begrazing met schapen en geiten zal ervoor zorgen dat de gebieden in de toekomst een open vegetatie houden.

In België was de vink de meest gespotte vogel tijdens ‘Eurobirdwatch’ afgelopen zaterdag. Eurobirdwatch is een internationaal evenement waarbij zoveel mogelijk vogelkijkers de vogels in hun land tellen. In België gebeurt deze telling traditioneel in de vorm van een simultaantelling, georganiseerd door Natuurpunt en Natagora. Dit jaar hebben 352 trektellers op 91 Belgische telposten elke passerende vogel geregistreerd, wat resulteerde in een indrukwekkend totaal van bijna 160.000 waargenomen trekvogels.

In 2022 kwamen voor het eerst in lange tijd weer grote sterns tot broeden in ons land. Dit succes werd echter meteen gefnuikt omdat het H5N1-virus, ofwel hoog-pathogene vogelgriep, stevig huishield in de kersverse kolonie. Het veroorzaakte een ongekende sterfte onder de volwassen vogels. Desondanks nam het aantal broedparen in 2023 sterk toe. Maar alweer zorgde vogelgriep voor een domper. Dit keer waren het niet zozeer de volwassen vogels, maar vooral kuikens die massaal  stierven. En ook visdief deelde dit keer stevig in de klappen. Bij deze soort werden zowel de volwassen vogels als kuikens getroffen door het virus. In 2024 kunnen we eindelijk spreken van een over de hele lijn geslaagd jaar. Het aantal broedparen van grote stern was nog nooit zo hoog, de kuikens groeiden als kool, het broedsucces van grote stern en visdief was uitstekend en er was geen spoor van vogelgriep.   

Het belang van bijen, voor onze voedselvoorziening en onze natuur, is steeds meer bekend in onze maatschappij. Dit heeft tot gevolg dat er steeds meer maatregelen genomen worden om hen te helpen. Het inzaaien van bloemenmengsels is een veelgebruikte maatregel. Om te bepalen of ze echt nuttig zijn voor wilde bijen, is de samenstelling van de verschillende mengsels vergeleken met de bloemen die de meeste bijensoorten aantrekken. We concluderen dat de meeste mengsels weinig of geen bloemen bevatten die de meeste wilde bijensoorten aantrekken, maar dat ze vooral bloemen bevatten die weinig soorten wilde bijen aantrekken.

Laagveenbeheer is complex en vereist nauwgezette afwegingen. Adaptief beheer, waarbij jaarlijks wordt geëvalueerd en afgestemd op de omstandigheden, kan helpen om ingrepen te minimaliseren en de veendiversiteit te behouden. Dit vraagt om zorgvuldige keuzes tussen niets doen, handmatig beheer en machinaal maaien, rekening houdend met de kwetsbare bodemstructuur en vegetatie. Het Europese project ADMIRE biedt handvatten om deze uitdagingen aan te pakken, maar praktische knelpunten blijven bestaan.

De Digitale Paddenstoelenpluk loopt volop en omdat nachtvorst voorlopig uitblijft, kabbelt het paddenstoelenseizoen rustig verder. 2024 lijkt op paddenstoelenvlak geen slecht jaar. Een opvallende trend die zich al jaren doorzet, is de toename van de dood-hout-opruimers: paddenstoelen die vooral op dikke dode stammen te vinden zijn. Daarvan stellen we enkele (voorheen) zeldzame soorten aan je voor.

Bladmineerders zijn een fascinerende groep insecten die in bladeren leven en zich voeden met het plantaardige weefsel. Hun vraatsporen worden bladmijnen genoemd en zijn vaak zichtbaar als kronkelende of vlekkerige patronen. Door te speuren naar deze mijnen kan de aanwezigheid van bepaalde insectensoorten vaak gemakkelijker vastgesteld worden dan door naar de volwassen beestjes (imago’s) te zoeken. Bladmijnen komen voor in verschillende insectengroepen, zoals nachtvlinders, vliegen, kevers en bladwespen. De herfst is een seizoen waarin veel bladmijnen te vinden zijn. De voorbije jaren is de aandacht voor bladmijnen toegenomen. Daarom geven we hier ook tips bij het gebruik van ObsIdentify en waarnemingen.be om bladmijnen op naam te brengen.