Overzicht

De middelste bonte specht is een echte bosvogel en een meester in het klimmen langs boomstammen. Met zijn felrode kruin en spechtachtige roffels is hij een opvallende, maar schuwe verschijning in oude loofbossen.

De moerassprinkhaan is een grote geelgroene veldsprinkhaan, herkenbaar aan zijn gekleurde achterpoten. Mannetjes hebben consistente kleuren, terwijl vrouwtjes vaak meer variabel zijn. Ze zijn groter dan andere veldsprinkhanen en leven in diverse vochtige habitats zoals graslanden en wateroevers.

Deze ondergrondse wroeter met fluweelzachte zwarte vacht eet vooral regenwormen en is bekend om zijn (soms vervelende) molshopen. Zijn aanwezigheid wijst echter op een gezonde en vruchtbare bodem.

De mopsvleermuis is makkelijk te herkennen aan zijn gedrongen gezicht en brede oren. Hij dankt zijn naam aan zijn kleine ogen en een gedrongen snuit die doet denken aan een mopshond. Deze vleermuis is uiterst zeldzaam en werd in 2014 voor het eerst na 13 jaar weer waargenomen in Vlaanderen. 

Overdag rust dit perfect gecamoufleerde zangwonder graag uit op een dennen- of berkentak. ’s Nachts komt hij tot leven en schalt hij door de heide met een indrukwekkend salvo aan buitenaardse klanken – tot wel 1900 noten per minuut.

De platte wielwebspin is een heel apart type wielwebspin dat vaak rond huizen leeft.

Putters herken je onmiddellijk: hun vuurrood gezicht, zwart-witte kop, inktzwarte vleugels en gele strepen zijn een streling voor het oog. Je treft deze kleurrijke verschijning vaak vrolijk kwetterend aan op distels. Vandaar hun andere naam: distelvink.

De raaf is een imposante, grote vogel die lang gezien werd als een symbool voor onheil en de dood. Het slechte imago van deze standvogel is ondertussen verdwenen, maar de vogel zelf is nog volop bezig aan zijn terugkeer bij ons.