Zoogdieren

De das is onze grootste inheemse marterachtige. Je herkent hem aan de opvallende zwart-wit tekening op zijn vacht. Grote ondergrondse burchten kunnen duiden op zijn aanwezigheid.

Het edelhert is een groot hoefdier, met een rossige zomervacht en een grijsbruine wintervacht. Zijn staart is kort en de spiegel (een behaarde plek op het achterwerk) is geelbruin. Enkel de mannetjes hebben een gewei, dat in de nawinter wordt afgeworpen.

De Euraziatische lynx is een langbenige katachtige met grote poten en een korte staart. Zeer kenmerkend zijn de gepluimde oren en de bruine, gevlekte vacht. De korte staart heeft een zwarte punt. Lynxen zijn zeer zeldzaam en schuw.

Het wild zwijn staat voor woeste natuur in Vlaanderen. Samenleven met de wilde voorouder van het huisvarken wordt de uitdaging.

Het gallowayrund dankt zijn naam aan het gelijknamige graafschap in Schotland. Galloways worden vaak in natuurgebieden ingezet als grote grazers. Ze hebben weinig zorg nodig en zijn niet agressief.

De goudjakhals is een middelgrote hondachtige. Ondanks zijn naam is hij waarschijnlijk niet zeer nauw verwant aan de zadeljakhals of de gestreepte jakhals, maar staat hij dichter bij de coyote en de wolf. Hoewel de goudjakhals oorspronkelijk vooral in Oost-Europa voorkwam, laat hij zich als zwerfgast ook in Nederland en onder andere Duitsland en Denemarken zien.

De grote hoefijzerneus is één van onze grootste vleermuissoorten. Hij valt op door zijn typische neus. Het dier is de laatste decennia slechts enkele keren waargenomen in Vlaanderen.

Het konikpaard komt oorspronkelijk uit Polen. Daar werd het gefokt als vervanger voor zijn uitgestorven voorvader, de tarpan. Konikpaarden worden gebruikt als wilde grazers in natuurgebieden. Aangezien de paarden in groep leven, houden ze in grote gebieden zonder problemen de vegetatie kort. Bovendien zijn ze sterker dan gedomesticeerde paarden en kunnen ze ook strenge winters aan.