Paddenstoelen

De Paarse schijnridderzwam verschijnt pas in de late herfst, wanneer de meeste bladeren al gevallen zijn. Met zijn paarse hoed van ongeveer 10 cm valt hij toch nog snel op. Bovendien tref je hem zelden alleen aan.

Deze amaniet kreeg als bijnaam “blozer” omdat hij bij ouderdom en kneuzing snel een roze kleur krijgt. Hij is veel algemener dan de gelijkende soorten: grauwe en panteramaniet.

De platte tonderzwam is net zoals de echte tonderzwam een kurkachtige, taaie, meerjarige zwakteparasiet. Dit laatste wil zeggen dat ze enkel reeds verzwakte bomen aantasten. Na hun dood verteren ze de bomen verder (witrotters) en leven dus voort als saprofyt of opruimer.

In een mum van tijd is dit houtzwammetje zeer algemeen geworden in Vlaanderen, eind jaren tachtig werd het hier pas voor het eerst gezien. Dit kan toegeschreven worden aan de natuurlijke toename en van dood hout in oude bossen, daar er niet meer gesprokkeld wordt of zit de klimaatopwarming er voor iets tussen?

Een complex van soorten die we vaak tegenkomen zijn de roodsteelfluweelboleten. Het uit elkaar houden van deze soorten is niet eenvoudig. Het is daarom het veiligste om als leek tevreden te zijn met de naam roodsteelfluweelboleet s.l. (sensu lato = “in brede zin”) incl. bruingele fluweelboleet, blauwvlekkende fluweelboleet, blozende fluweelboleet, sombere fluweelboleet.

Het Waaiertje is waarschijnlijk de meest verspreide zwam ter wereld, enkel in Antartica ontbreekt hij. Bij ons kan je het Waaiertje het hele jaar door zien, op loofhout, vooral van Beuk. Deze witrotter breekt de cel- en houtstof af, zodat de bruine kleur verdwijnt en een witte vezelige structuur overblijft.

In niet of weinig bemeste graslanden kan je wasplaten vinden. De Zwartwordende wasplaat is één van de algemenere soorten en gemakkelijk herkenbaar aan zijn puntige hoed en zwartverkleuring bij ouderdom. De Zwartwordende wasplaat is een zeer variabele soort, wat betreft grootte en kleur.

De Zwavelzwam is een opvallende verschijning die je momenteel op zowel levende loofbomen als rottende stronken kan zien. Hij is zeer gemakkelijk te herkennen aan zijn oranje tot felgele kleur die bij ouder worden volledig uitbleekt. Deze parasiet die na het doden van de boom verder leeft als saprofyt is een echte bruinrotter. Deze groep van houtafbrekers wordt gekenmerkt door het feit dat ze enkel cellulose kunnen afbreken, waardoor bruine uiteenvallende blokjes houtstof overblijven. Cellulose kan je in feite vergelijken met ijzerdraad in gewapend beton.