Paddenstoelen

Als je denkt een appelsienschil te zien liggen in het bos zou dit wel eens de Grote oranje bekerzwam kunnen zijn. Deze leeft in symbiose met allerlei loof- en naaldbomen, vooral op zure bodems.

De grote parasolzwam is de opruimer van dode grasresten, in niet of weinig bemeste graslanden.

Het hazenpootje is een kleine inktzwammetje met witte vlokken die bij ouderdom verdwijnen. Opruimer die vaak te zien is op houtsnippers.

Knotszwammen, paddenstoelen met een knotsvormig vruchtlichaam, behoren tot verschillende families die niet allemaal nauw verwant zijn. Het merendeel van de knotszwammen is moeilijk in het veld op naam te brengen. De bleekgele heideknotszwam is gemakkelijk te herkennen omdat hij steeds in de buurt van heide groeit, wellicht leeft hij in symbiose met deze struik. 

Als je op dennenkegels begint te zoeken in de herfst is de kans groot dat je het oorlepelzwammetje aantreft. Dit kleine pollepelvormige zwammetje heeft geen plaatjes maar stekels op de onderzijde van de hoed een de steel staat niet in het midden maar opzij.  

De Paarse schijnridderzwam verschijnt pas in de late herfst, wanneer de meeste bladeren al gevallen zijn. Met zijn paarse hoed van ongeveer 10 cm valt hij toch nog snel op. Bovendien tref je hem zelden alleen aan.

Deze amaniet kreeg als bijnaam “blozer” omdat hij bij ouderdom en kneuzing snel een roze kleur krijgt. Hij is veel algemener dan de gelijkende soorten: grauwe en panteramaniet.

De roodbruine slanke amaniet is een boombegeleider van eik, beuk en berk op zandgrond. Hij houdt van warme temperaturen en is vaak in de zomer te zien.