Paddenstoelen

Op houtsnippers kan je deze fraaie, oranjerode, kleverige paddenstoel soms massaal vinden. Dit is een soort die goed gekend is in Australië en meer dan 50 jaar geleden de weg vond naar Europa.

De Paarse schijnridderzwam verschijnt pas in de late herfst, wanneer de meeste bladeren al gevallen zijn. Met zijn paarse hoed van ongeveer 10 cm valt hij toch nog snel op. Bovendien tref je hem zelden alleen aan.

De platte tonderzwam is net zoals de echte tonderzwam een kurkachtige, taaie, meerjarige zwakteparasiet. Dit laatste wil zeggen dat ze enkel reeds verzwakte bomen aantasten. Na hun dood verteren ze de bomen verder (witrotters) en leven dus voort als saprofyt of opruimer.

In een mum van tijd is dit houtzwammetje zeer algemeen geworden in Vlaanderen, eind jaren tachtig werd het hier pas voor het eerst gezien. Dit kan toegeschreven worden aan de natuurlijke toename en van dood hout in oude bossen, daar er niet meer gesprokkeld wordt of zit de klimaatopwarming er voor iets tussen?

De reuzenzwam is een grote waaiervormige paddenstoel die in stevige bundels groeit aan de voet van beuken. Zo een hele bundel kan een diameter van 1m bereiken en wel 50 kg wegen. Het jonge vlees is geel en wordt kaneelbruin naarmate de zwam ouder wordt, bij kneuzing van het vlees kleurt dit zwart. Bij levende beuken (soms ook eiken) parasiteert deze soort via de wortels en bij dode stronken verandert deze zwam zijn rol in saprofyt. In Vlaanderen is de reuzenzwam zeer algemeen.

Het Waaiertje is waarschijnlijk de meest verspreide zwam ter wereld, enkel in Antartica ontbreekt hij. Bij ons kan je het Waaiertje het hele jaar door zien, op loofhout, vooral van Beuk. Deze witrotter breekt de cel- en houtstof af, zodat de bruine kleur verdwijnt en een witte vezelige structuur overblijft.

De Zwavelzwam is een opvallende verschijning die je momenteel op zowel levende loofbomen als rottende stronken kan zien. Hij is zeer gemakkelijk te herkennen aan zijn oranje tot felgele kleur die bij ouder worden volledig uitbleekt. Deze parasiet die na het doden van de boom verder leeft als saprofyt is een echte bruinrotter. Deze groep van houtafbrekers wordt gekenmerkt door het feit dat ze enkel cellulose kunnen afbreken, waardoor bruine uiteenvallende blokjes houtstof overblijven. Cellulose kan je in feite vergelijken met ijzerdraad in gewapend beton.

De zwerminktzwam is een algemene inktzwam die steeds in grote groepen wordt gevonden op dood hout of schors van levende bomen. De paddenstoeltjes hebben een klokvormig hoedje met een diameter van amper 1 cm. De inkt vloeit hier dus niet zo overvloedig en duidelijk zoals bij de grote broer (Geschubde inktzwam). Toch kan je, als je goed kijkt, de rijpe zwarte sporen als inktvlekjes op de plaatjes zien. Maar duidelijkere kenmerken van deze soort zijn: de bleke tot muisgrijze, gegroefde en fijnbehaarde hoed en de behaarde steel. Je kan best gebruik maken van een loep om deze kenmerken duidelijk te zien.