Paddenstoelen

Braakrussula's zijn rood gekleurde russula's met een scherpe smaak. Er zijn verschillende soorten braakrussula's die zich onder andere onderscheiden van elkaar op basis van de boom die ze begeleiden. 

De gele knolamaniet is een boombegeleider van eik en beuk op zandgrond. Hij heeft ook een witte variëteit, en ruikt naar rauwe aardappels.

Deze lekkernij is een zeldzaamheid in Vlaanderen. Hij kan in symbiose leven met zowel loof- als naaldbomen op schrale bodem.

Ook al is hij niet giftig, toch verwijst de naam van deze zwam naar magie daar het vlees sterk blauw verkleurt bij kneuzing. In Vlaanderen is deze symbiont maar matig algemeen te vinden bij loofbomen.

De gewone krulzoom is een weinig kieskeurige boombegeleider (allerlei boomsoorten) die houdt van een dikke strooisellaag. Uit recent onderzoek blijkt dat deze soort ook een deel van de strooisellaag opruimt en dus ook een rol als saprofyt vervult. 

De amaniet met de meest kwalijke reputatie is de Groene knolamaniet, er is nog steeds geen antigif gevonden. Het is een van de giftigste paddenstoelen die er bestaan, en ervan eten kan fatale gevolgen hebben. De witte variëteit van deze soort wordt door onvoorzichtige leken wel eens verward met een champignon… hoewel champignons duidelijk zwarte sporen hebben en deze van amanieten spierwit zijn.

Deze dodelijke amaniet is gemakkelijk herkenbaar aan de witte plakjes die regelmatig over de hoed verspreid liggen. De hoedrand is gestreept en rond de steel hangt een rafelige ring.

Deze amaniet kreeg als bijnaam “blozer” omdat hij bij ouderdom en kneuzing snel een roze kleur krijgt. Hij is veel algemener dan de gelijkende soorten: grauwe en panteramaniet.