Paddenstoelen

De Lila satijnvezelkop is één van de weinige vezelkoppen die zonder twijfel in het veld op naam te brengen is. Vezelkoppen hebben zoals de naam het zegt een vezelige hoed met een vrij spitste top en de meeste soorten, zoals ook deze, geuren spermatisch. Bovendien zijn alle vezelkoppen giftig.   

Deze dodelijke amaniet is gemakkelijk herkenbaar aan de witte plakjes die regelmatig over de hoed verspreid liggen. De hoedrand is gestreept en rond de steel hangt een rafelige ring.

Deze amaniet kreeg als bijnaam “blozer” omdat hij bij ouderdom en kneuzing snel een roze kleur krijgt. Hij is veel algemener dan de gelijkende soorten: grauwe en panteramaniet.

Dit zwammetje tref je meestal in kleine groepjes aan, het is een boombegeleider van vooral eik en beuk. De hoed is donkerpaars bij vochtig weer en bleekt lichtpaars uit bij droogte. Hoewel de plaatjes paars zijn, heeft deze zwam wit sporenpoeder. Nog een opvallend kenmerk zijn de wijd uiteenstaande plaatjes.

De roodbruine slanke amaniet is een boombegeleider van eik, beuk en berk op zandgrond. Hij houdt van warme temperaturen en is vaak in de zomer te zien.

Een complex van soorten die we vaak tegenkomen zijn de roodsteelfluweelboleten. Het uit elkaar houden van deze soorten is niet eenvoudig. Het is daarom het veiligste om als leek tevreden te zijn met de naam roodsteelfluweelboleet s.l. (sensu lato = “in brede zin”) incl. bruingele fluweelboleet, blauwvlekkende fluweelboleet, blozende fluweelboleet, sombere fluweelboleet.

De vliegenzwam is wellicht de bekendste paddenstoel die het meest tot de verbeelding spreekt. Vliegenzwammen groeien veelal in loofbossen, maar ook in het gras in de schaduw van een grote boom kom je deze paddenstoel tegen.

Het is een boombegeleider die je veelal in loofbossen vindt. Vooral onder berk, den, eik of beuk op zure bodem.