Overzicht

Deze ondergrondse wroeter met fluweelzachte zwarte vacht eet vooral regenwormen en is bekend om zijn (soms vervelende) molshopen. Zijn aanwezigheid wijst echter op een gezonde en vruchtbare bodem.

Putters herken je onmiddellijk: hun vuurrood gezicht, zwart-witte kop, inktzwarte vleugels en gele strepen zijn een streling voor het oog. Je treft deze kleurrijke verschijning vaak vrolijk kwetterend aan op distels. Vandaar hun andere naam: distelvink.

De rietgors is een middelgrote gors. Gorzen lijken een beetje op vinken maar hebben een langere staart. In de zomer is het mannetje gemakkelijk te herkennen aan zijn opvallend zwarte kopkap en witte halsband, die samensmelt met een witte snorstreep. Hij heeft bovenaan rosbruin met duidelijke donker en lichte streping. In de winter verdwijnt de zwarte kopkleur.

De rosse woelmuis is een kleine woelmuis met een roodbruine vacht en grijze vlekken. Zijn staart is half zo lang als zijn lijfje. Het is de enige soort uit het geslacht van de rosse woelmuizen die in West- en Centraal-Europa voorkomt. Andere soorten komen enkel in Noord-Europa voor.

De snorzweefvlieg is een opvallende en veelvoorkomende zweefvlieg. Met zijn geel-zwarte kleuren lijkt de soort oppervlakkig op een wesp. Net als alle zweefvliegen heeft ze geen angel en is ze dus ongevaarlijk. 

De tjiftjaf is een kleine, bruingroenige zangvogel. Hij zingt zijn eigen naam en is een typische lentebode.

De tuinfluiter is een egaal gruisbruine zangvogel, zonder echt uitgesproken kenmerken. Hij houdt zich vaak op in dichte vegetatie en laat zich moeilijk zien.

De veldleeuwerik staat bekend om zijn zangvlucht. Hij vliegt al zingend naar grote hoogtes, vliegt daar even rond en daalt daarna fladderend af.