Overzicht

Nevelzwammen zijn grote grijze paddenstoelen die je bijna nooit alleen ziet staan. Wanneer het einde van het paddenstoelenhoogseizoen in zicht is, vormen ze grote heksenkringen op het dichte bladerdek in het bos. Normaalgezien is de Nevelzwam een echte novembersoort, maar dit jaar verscheen hij reeds eind september.

Als je op dennenkegels begint te zoeken in de herfst is de kans groot dat je het oorlepelzwammetje aantreft. Dit kleine pollepelvormige zwammetje heeft geen plaatjes maar stekels op de onderzijde van de hoed een de steel staat niet in het midden maar opzij.  

Tussen het mos, in grasland of in bos, maak je veel kans om dit kleine (0,5-1cm) oranje zwammetje tegen te komen. De plaatjes lopen sterk af op het steeltje en de hoed is verdiept zoals een trechter.

Op houtsnippers kan je deze fraaie, oranjerode, kleverige paddenstoel soms massaal vinden. Dit is een soort die goed gekend is in Australië en meer dan 50 jaar geleden de weg vond naar Europa.

De Paarse schijnridderzwam verschijnt pas in de late herfst, wanneer de meeste bladeren al gevallen zijn. Met zijn paarse hoed van ongeveer 10 cm valt hij toch nog snel op. Bovendien tref je hem zelden alleen aan.

Deze dodelijke amaniet is gemakkelijk herkenbaar aan de witte plakjes die regelmatig over de hoed verspreid liggen. De hoedrand is gestreept en rond de steel hangt een rafelige ring.

Het papegaaizwammetje is een indicatorsoort voor voedselarme, oude graslanden, en een opruimer van dode grasresten.

Deze amaniet kreeg als bijnaam “blozer” omdat hij bij ouderdom en kneuzing snel een roze kleur krijgt. Hij is veel algemener dan de gelijkende soorten: grauwe en panteramaniet.